رسالت های یک وبلاگ نویس ...

« هوالمحبوب »

 موضوع مسابقه وبلاگ نویسی موفقیت: یک انسان علاوه بر رسیدگی به مسائل شخصی چه رسالت های دیگری دارد. 

مطلب رو با سخن زیبایی از کتاب « دفتر های سبز دکتر علی شریعتی » شروع می کنم ؛

« انسان بیش از زندگی است٬ 

                         آن جا که هستی پایان می یابد٬ 

                                                            او ادامه می یابد. » 

اگه خداوند رو همیشه کنارمون احساس کنیم و حواسمون باشه که همه ی اعمال ما با یه دوربین ثبت و ضبط می شه هیچوقت گناه نمی کنیم. اگه واقعا معتقد باشیم امام زمان «عج» زنده است و یه روزی ظهور می کنه و شهرمون میشه مدینه ی فاضله هیچوقت از انسانیت دور نمی شیم . وظیفه ی ما به عنوان یه مسلمان و منتظر واقعی باید کمک به نیازمندان تا حد امکان و عمل به واجبات (‌و مستحبات تا حد امکان )‌ باشه .  

رسالت من انسان تو این دنیا زمانی تحقق پیدا می کنه که به قرآن عمل کنم مثلا حق دیگران رو رعایت کنم ٬ به بزرگترها مخصوصا پدر و مادرها احترام بذارم٬ به موقع صحبت کنم و به حقوق دیگران احترام بذارم و ... . 

 می تونیم از کارهای کوچیک شروع کنیم٬ مهم نیت اعمال ماست. امید دادن و قوت قلب به یه  آدم عصبانی و ناامید می تونه خیلی کار قشنگی باشه. 

 یادمون باشه حداقل کاری که می تونیم واسه ی همدیگه انجام بدیم دعا کردنه .    

پ.ن۱: « خداوندا نمی دانی که انسان بودن و ماندن در این دنیا چه دشوار است٬ چه رنجی می کشد آن کس که انسان است و از احساس سرشار است. » 

پ.ن۲: اگر هر کاری رو خالصانه انجام بدیم و رنگ و بوی خدا داشته باشه٬ به انسانیت نزدیکتر شده.  

                          « خدایا چنان کن سرانجام کار تو خشنود باشی و ما رستگار »

اللهم عجل لولیک الفرج

« السلام علیک یا مهدی المنتظر القائم » 

یکسال گذشت و دوباره تولدت را جشن میگیریم . با عشقی دوچندان به حضور شما در این جشن شرکت می کنم . ۴۰ روز عهد بستم . با تمام تلاشم با اینکه خیلی سخت بود اما تا حدودی توانستم ترک گناه کنم . هرچند میدانم دلت از دست ما شیعیانت خون است یا امام مهربان . اما بدون کمک شما و بدون رحمت خداوند ما هیچ هیچیم . حرف های ناگفته ی زیادی دارم . اینبار که به گدایی خانه ی خدا میروم دوباره عهد میبندم و امیدوارم دیگر عهد و پیمان نشکنم .  

قرار ما بعد از نماز صبح .

 منتظر ظهورت هستم . 

یا علی